Als twintiger kregen mijn buitengewone ervaringen weer een opstoot. Het bracht me weer aan het denken. Al snel werd ik moeder. Ik schonk het leven aan 3 fantastische kinderen: een dochter Ruth (1994) en twee zonen: Ruben (1995), Ragnar (1999). Ik vervulde mijn rol van moederschap waarvoor ik had gekozen met grote toewijding. Echter, het was niet altijd rozengeur en maneschijn. Mijn zonen kregen het etiket opgeplakt van ADHD en autisme- spectrumstoornis. Enkele jaren heb ik hen proberen helpen met de reguliere geneeskunde. Toen echter mijn oudste zoon rare bijverschijnselen kreeg van medicatie zoals Rilatine en Seroxat heeft het me doen beseffen dat ik andere wegen moest zoeken voor hulp. Het heeft voor me een poort doen openen naar natuurlijke gezondheidszorg. Wat ik toen ook niet zag was dat mijn kinderen me een spiegel voorhielden.

Het is ook dankzij mijn kinderen die naar de bib wilden gaan dat ik opeens naar de spirituele boeken werd gezogen. Het was nog niet de tijd van internet waar we simpelweg iets direct kunnen opzoeken. Ik verslond boek achter boek en kwam erachter dat mijn ervaringen helemaal niet “abnormaal” waren. Door alle eeuwen heen, in alle uithoeken van de wereld delen mensen soortgelijke ervaringen. Een nieuwe wereld ging voor me open, een wereld van herkenning. In 1997 begon ik met de opleiding schilderkunst aan de Academie in Borsbeek. In mijn werken daal ik af naar mijn schaduwkanten om zo verlichting te zoeken. Het is mijn connectie met het hogere.

Na in 2005 de Academie voor schilderkunst te hebben beëindigd en enkele jaren mee te draaien in een medische mallemolen vond ik de weg naar spirituele workshops en natuurgeneeskunde. Ik volgde een introductiecursus boeddhisme, daarna volgde ik tal van workshops sjamanisme bij Roel Crabbé. Ik volgde daar o.a. het Pad Van De Gewonde Genezer.

Ondertussen werd mijn chronische hyperventilatie er niet beter op. Ik volgde relaxatietherapie wat een beetje verlichting bracht maar niet het gewenste resultaat. Ik ging naar verscheidene alternatieve therapeuten.

In 2012 begon ik de opleiding Voeding - Gezondheid en Levenswijze Consulent aan de Europese Academie voor Natuurlijke Gezondheidszorg. Ik begon me meer te verdiepen in gezonde voeding.

Op aanraden van Roel Crabbé belandde ik bij Rose Windels (†2018) waar ik Rebirthingsessies volgde. Deze waren een ware openbaring voor me. Ik groeide zienderogen en begon meer in mijn kracht te komen. Ondertussen begon de spanning in ons gezin op te lopen. Mijn groei werd door mijn toenmalige echtgenoot niet in dank afgenomen. Dit zorgde in 2013 voor een ontploffing in ons gezin. Ik ging met Rose Windels met een klein groepje op retraite naar Le Vercors waar mij de knepen van de Rebirthing zijn aangeleerd. Bij terugkomst wou mijn echtgenoot niet langer bij mij blijven. Een vechtscheiding volgde. Er volgde een lange en moeilijke periode waar ik dankzij mijn toegenomen kracht en spirituele overtuigingen doorheen spartelde.

In 2015 leerde ik mijn huidige echtgenoot en lieve Engel Dimi kennen. In 2017 trouwden we. Ik volgde toen de opleiding Persoonlijkheidcoach aan de Europese Academie van Natuurlijke Gezondheidszorg. Een jaar later in 2018 werden we beiden ziek: burn-out- fibromyalgie. Het lange strijden eiste zijn tol. Dit gaf me echter de gelegenheid in 2019 de studies van zorgkundige te volgen. Het werk dat ik heden ten dage in de thuiszorg doe. Ondertussen ben ik opgeleid tot referentiebasiswerker palliatieve zorg bij Familiehulp.

In 2020 stierf plots mijn geliefde broer en zielsbroeder Gert. Ik was nog volop met mijn studies bezig die ik koppig heb doorgezet. Zijn overlijden was zowel een nachtmerrie als een openbaring. Weeral werd ik geconfronteerd met tal van mystieke ervaringen die me recht hebben gehouden en hebben geleerd anders naar de wereld te kijken. De angst voor de dood is over.

En nu kan ik zeggen dat alle lijden heeft bijgedragen tot mijn groei. Heden ten dage noem ik me verlost van hyperventilatie en fibromyalgie. Ze zijn echter wel signalen die zich weer aandienen als waarschuwing als ik over mijn grenzen heen ga. Ze zijn niet mijn vijanden maar mijn bondgenoten.